Column Marian Geling: vroeg uit de veren voor de pers
De Prokkelweek ligt weer achter ons, wat een bijzondere week was het weer. Het begon dit jaar wat vroeger dan andere jaren. Radio 1 heeft een nieuw programma, tussen 4 en 6 uur ’s ochtends. En ja, zowel de programmamakers van zondag als maandag wilden graag aandacht aan de Prokkelweek besteden.
Dus beide dagen rinkelt om kwart voor vijf mijn wekker. Gelukkig ben ik een ochtendmens, dus met een kopje koffie bij de hand, uitgelegd wat er allemaal gaat gebeuren. En ja…ook meteen een Prokkelstage bij Radio 1 geregeld. Ja een verslaggever hoeft maar een keer te vertellen dat het hem ook leuk lijkt om een dag op te trekken met een Prokkelaar.
Mijn familie vraagt of er wel mensen luisteren op dat tijdstip van de dag. Jazeker, en nog meer mensen dan ik dacht, want ik krijg van verschillende kanten te horen dat ze het interview hebben gehoord. Dus zeker niet voor niets vroeg opgestaan. En vooral de maandag niet. Want daardoor tijd om even rustig te ontbijten en toch om kwart voor zes in de auto zitten op weg naar Utrecht voor de ProkkelSterrenslag.
Wat een mooi evenement is het toch. Wat het dit jaar nog leuker maakte is de vele vrijwilligers die mee helpen bij de hele organisatie: van vlaggen ophangen, tot taart uitdelen, van limonade inschenken tot spelen begeleiden. De betrokkenheid van die 60 vrijwilligers geven het evenement nog meer kleur. Ook hiervoor geldt dat er veel interesse is van de pers. Het AD belt en komt filmen en ook RTV Utrecht en de Telegraaf komen langs. Zij zijn onder de indruk van het aantal teams, maar liefst 80. Dat betekent dat er meer dan 800 mensen mee doen aan deze zeskamp. Ook hen valt de sfeer en saamhorigheid op.
Natuurlijk zijn er mensen die graag willen winnen, maar het gaat om samenwerken met elkaar. En dat zie je heel goed terugkomen. In het begin is het voor sommigen even zoeken naar wie wat kan, maar hoe verder de middag vordert, hoe beter het gaat. Zo leren mensen elkaar beter leren kennen en ontstaat er meer begrip over en weer. Mooi om te zien dat het ook echt zo werkt. Na de prijsuitreiking opruimen, ook dit gaat van een leien dakje. Het valt me op dat Prokkelen echt verbindt: op het veld, bij de vrijwilligers en ook bij de medewerkers van Sportcentrum Olympos. De week is goed begonnen.
